Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως

"ημείς κηρύσσομεν Ιησούν Χριστόν και τούτον εσταυρωμένον

"ΝΑΙ, αγαπητοί μου αδελφοί, αυτό κηρύττουμε, αυτό ομολογούμε και πάλι σ'Αυτόν πιστεύουμε, Αυτόν πιστεύουμε, Αυτόν αγαπάμε, Αυτόν ήρθαμε να συναντήσουμε σήμερα εδώ ή μάλλον Αυτός μας προσκάλεσε για να μας αγαπήσει, επειδη πιστεύει σε μας, όσο εμείς πιστεύουμε σ'Αυτόν: Ο Ιησούς Χριστός ο σταυρωμένος.Σταυρώσιμο είναι το ήθος της ορθοδοξίας.Γιατί , ορθοδοξία σημαίνει μυστικός πόνος, κρυφός καημός,θυσία,αυταπάρνηση,αυτοκένωση,συνναληλία, αλλήλων τα βάρη βαστάζετε,στεναγμός ανεκλάλητος, χαρμολύπη,αυτομεμψία,ταπείνωση,λαθότητα,διά Χριστόν μωρία,του κόσμου αποταγή, μετάνοια αγόγγυστη,συμμαρτυρία και μαρτύριο Χριστού. Αυτο σημαίνει ορθοδοξία: ταπείνωση,κλάμα στην γωνιά του δρόμου,μύηση στον πόνο,συσταύρωση με την οδύνη του άλλου προσώπου,συνταύτιση νοερή και πραγματική με τον θλιβόμενο,τον πενθούντα,τον υστερούμενο,σκύψιμο πάνω από τις πληγές,γονυκλισία καρδίας και εσώτερης φωτιστικής,καυστικής οδύνης εν των ταμείω ημών. Ορθοδοξία σημαίνει πάλη και δάκρυ και αίμα και να μην ζεις εσύ πλέον , αλλά να ζή εν σοι Χριστός. Ορθοδοξία σημαίνει εκούσια στέρηση κάθε ανακούφισης, να ανιχνεύεις τον πόνο στην χαρά και στην χαρά να μην λησμονείς την θλίψη. Να καίγεσαι και να αγαπάς, να μην βρίσκεις ησυχία για την ανημποριά και την αδικία του κόσμου. Και κάτι πιό βαθύ και οδυνηρό και μεγάλο και σπάνιο: να έχεις αυτοεξουθενωθεί και ταπεινωθεί τόσο ώστε να παραμένεις νεκρός μπροστά σε κάθε προσβολή και εξουθένωση από τους άλλους και συνάμα να παραμένεις χαρούμενα νηφάλιος όταν διώκεσαι,μαρτυρείς, συκοφαντείσαι, βάλλεσαι πανταχόθεν από την ασφυκτική και αλγεινή κακία του κόσμου ή να ασθενείς και τότε ακριβώς να χαίρεσαι , να είσαι ισχυρός και να πανηγυρίζεις!Επιγραμματικά, αναφερθήκαμε στο σταυρώσιμο ήθος της ορθοδοξίας, επιδερμικά γιατί δεν έχουμε την εμπειρία και το ήθος. Αλλά ορθοδοξία δεν είναι μόνο πόνος και θλίψη,οδύνη,δέος, θάνατος και γολγοθάς. Υπάρχει και το αναστάσιμο ήθος: μυστήριο,ευχαριστία,δοξολογία,βάπτισμα, εορτή,ζωή,χαρά,πίστη και ελπίδα και αδιάλειπτη προσευχή,νήψη,άφεση,μνήμη αγίου,ελευθερία,πνευματική ευχαρίστηση,ανακούφιση στα μεγαλύτερα βάσανα,ποτήριο, κοινωνία, αδελφότητα,αγάπη, αγιασμός, θαύμα, φωτισμός,θέωση.Έτσι λοιπόν, το ήθος της ορθοδοξίας μας είναι σταυρώσιμο και αναστάσιμο μαζί, σταυροαναστάσιμο. Σταυρός και ανάσταση είναι τόσο αλληλένδυτα δεμένα μεταξύ τους στην παράδοση μας, πού δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για Σταυρό χωρίς να μνημονεύουμε Ανάσταση και αντιστρόφως. Με τον Σταυρό κατεπόθη ο θάνατος, με τον Σταυρό είδομεν την ανάσταση, αλλά και με τον σταυρό τον δικό μας θα δούμε μόνο ανάσταση προσωπική και πραγματική.Γι'αυτό και χωρίς υπερβολή και χωρίς φόβο να αλλοιώσουμε το μήνυμα της Γραφής, προσθέτουμε καταχρηστικώς αλλά όχι αστόχως: ¨ημείς κηρύττομεν Ιησούν Χριστόν και τούτον εσταυρωμένον και τούτον δε αναστάντα"! Αυτός ο σταυρωμένος και αναστημένος Χριστός είναι ο Κύριος μου, ο φίλος και αγαπητός μου. Εκείνος είναι πού ανεβαίνει στον Σταυρό, όταν εγώ σταυρώνομαι και εκείνος είναι πάλι που από τον Άδη μέσα, συγκαταβαίνοντας και καταβαίνοντας στο σκοτεινό του πόνου μου κελί πού με ανασταίνει και με ελευθερώνει. Εκείνος είναι ο γνωστός και ο αγαπητός και ο Κύριος μου, πού καταδέχεται να συμπορεύεται στον γολγοθά μου και μεθοδεύει και την δική μου ανάσταση.Αυτόν τον Εσταυρωμένο και αναστάντα Ιησού Χριστό, ασπαζόμαστε και προσκυνούμε σήμερον, τιμώντας και ασπαζόμενοι τον Τίμιο Σταυρό Του.Είναι ημέρα σήμερον σταυροαναστάσιμη: Όχι μόνο αντλούμε χαρά και σιγουριά, εν τω μέσω της τεσσαρακοστής, εν ημέρα θλίψεως,όχι μόνο λαμβάνουμε υπόδειγμα σταυροαναστάσιμης βιοτής και χαρμολύπης, αλλά κυρίως προκηρύττουμε της Αναστάσεως τα τρόπαια, προεορτάζουμε την πασχαλινή πανήγυρη, ομολογούμε την πεποίθηση την βιωματική πώς ο Χριστός ανέστη! Έτσι εορτάζουμε στο σήμερον μυστικώ τω τρόπω την μεγάλη παρασκευή και το πάσχα ταυτοχρόνως, εν τη παρουσία του οδυνηρού αλλά και τροπαιούχου Σταυρού!Αυτή η χαρά, η πίστη, η ζωηφόρος βάσανος και η διά της οδύνης χαρά ας φωτίσει και ας χαράξει την καρδιά μας, αδερφοί μου την σημερινή εύσημο ημέρα και στιγμή: αυτή η σταυροαναστάσιμη ομολογία και ασφαλής πίστη και πρόγευση της αναστάσεως, της κλητής και αγίας ημέρας του Πάσχα.Ο σταυρός του Χριστού να είναι το οδόσημο της σαρακοστινής μας πορείας.Καλή ανάσταση .

Αναρτήθηκε από π.Παντελεημων