«Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής»Ἐνθυμήσου τά σπουδαιότερα γιά τήν ψυχή σου

Kάθε μέρα θεώρησέ τήν σάν τήν τελευταία τῆς ζωῆς σου καί πέρασέ την μέ ἐγκράτεια, μέ φόβο Θεοῦ, προετοιμαζόμενος γιά τήν φοβερή ἀπολογία σου γιά ὅλη τή ζωή σου καί ὄλες τίς ἁμαρτίες σου. Κάθε ἔργο σου ἁγίασέ το μέ τήν πορσευχή, μέ τήν ἐπίκληση τοῦ ὁνομότος τοῦ Θεοῦ. Θυμήσου ἐκεῖνο πού εἰπώθηκε: «Χωρίς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν».
Ἀγάπησε πολύ τό Θεό καί βάλε στήν ψυχή σου τόν Παράδεισο. Ἀγάπησε τούς πλησίον στό ὄνομα τοῦ Θεοῦ, σάν τέκνα τοῦ Θεοῦ, ἀρνούμενος τόν ἑαυτό σου σύμφωνα μέ τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ καί ὅλοι θά εἶναι φίλοι σου.
Ὅποιος ἀγαπᾶ τόν ἑαυτό τού, ἐκεῖνος δέν μπορεῖν νά ἀγαπᾶ τό Θεό καί δέν μπορεῖ νά ὐπηρετήσει τόν πλησίον του μέ αὐταπάρνηση.
Ὅλες οἱ ἁμαρτίες προέρχονται ἀπό τήν ἀγάπη στόν ἑυατό μας. Ἀρχή κάθε καλοῦ εἶναι νά ἀρνηθεῖς τόν ἑαυτο σου, νά σταυρώσεςι τή σάρκα μέ τά πάθη, νά ὑπομείνεις τίς θλίψεις, τίς προσβολές καί τίς συμφορές. Οἱ ἁμαρτίες καθαρίζονται μέ τήν μετάνοια, τά δάκρυα καί τήν ὑπομονή στίς ἀδικίες «ἐν πνεύματι πραότητος». Γι’ αὐτό μή κάπτεσαι ἀπό τίς ἀδικίες, μή στερείς τόν ἑαυτό σου , ἀπό τά στεφάνια, μή φεύγεις ἀπό τή θεραπεία τῆς ψυχῆς σου. Ὅποιος δικαιολγεῖται καί προσπαθεῖ νά ἀποδείξει τό δίκιο του καί τήν ἀθωότητά τού, ἴσως μπορέσει νά βρεῖ αὐτο το δίκιο. Ὅμως μ’ αὐτό καταστρέφει τά σχέδια τοῦ Θεοῦ γιά τή θεραπεία τῆς ψυχῆς του. Ὅποιος ἀναζητεῖ ἠρεμία, σ’ αὐτόν δέν μπορεῖ νά παραμείνει τό Πνεῦμα τό Ἅγιο. Ὅπου
θλίψη, ἐκεῖ καί ὁ Θεός.
Ἡ κυριότερη θυσία στό Θεό εἶναι «πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει».
Ἡ ταπείνωση ἁποκτᾶται μέ βαρεῖς κόπους, μέ ὑπομονή στη δυστυχία στίς ἀρρώστιες, στίς ἀδικίες καί τή φτώχεια. Ὑπομένοντας ἐξωτερικά τίς θλίψεις, στήν ψυχή θά ἔχεις παρηγοριά ἀπό τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ.
Τό νά δείχνεις ἀγάπη στόν πλησίον, νά τόν διακονεῖς εἶναι ἀνώτερο ἀπό τόν κανόνα τῆς προσευχῆς καί τίς μετάνοιες. Ἀκολουθεῖς τούς λογισμούς; Ἐδῶ βρίσκεται ἡ ἀρχή τῆς ἁμαρτίας.
Κάθε ὑπηρεσία κάνε την ὡς διακόνημα ἀπό τό Θεό, χωρίς γογυσμό.
Ἀγάπησε πολύ τήν προσευχή, τή νηστεία, τήν εὐσπλαχνία. Αὐτά ἀνοίγουν τούς οὐρανούς.
Κανένα μήν κατακρίνεις καί δέ θά κατακριθεῖς. Κρίνοντας τόν πλησίον σου, διαγράφεις τόν ἑαυτό σου ἀπό τό Βιβλίο τῆς Ζωῆς καί δέ βλέπεις τίς ἁμαρτίες σου, γιατί τίς κρύβει ὁ Διάβολος. Συχνά νήστευε, μελέτα τό λόγο τοῦ Θεοῦ καί πνευματικά βιβλία γιατί σ’ αὐτά βρίσκεται ἡ πηγή τῆς ζώσης πίστεως. Νά ἔχεις πνευματικό καθοδηγητή, νά ἀγαπᾶς τήν ἀποκάλυψη τῶν λογισμῶν σου καί τότε ἄνετα θά ἀποκτήσεις τή Βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
«Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής» ἀπό τό Ἀποσπάσματα ἡμερολόγιό του π.Ιωάννου Φωτοπούλου